Er gaat geen uur, wat zeg ik, geen half uur voorbij zonder dat het woord ‘corona’ valt op radio of televisie. Gisteren hoorde ik nog een deejay op mijn favoriete radiostation manmoedige pogingen doen het woord niet te laten vallen, maar ja, daar was het halfuurlijkse nieuwsbulletin en daar gingen we weer.
Iedereen heeft er inmiddels ook wel genoeg van. Van ‘corona’, en vooral van alle restricties die de mensheid van overheidswege uit worden opgelegd. Want vrijheidsberoving, en dergelijke. Behalve dat ik denk dat de oorzaak voor ‘coronamoeheid’, zoals onze premier het al een paar maanden zo mooi uitdrukt, ergens anders ligt.
Het vertrouwen ontbreekt.
En logisch, ook dat nog. Er lijkt weinig zicht op welke van de genomen maatregelen er echt effectief is, elke dag krijgen we een brij aan cijfers te horen, de wereld wemelt van de (pseudo)virologen en ook over vaccins en medicijnen doen allerlei verschillende verhalen de ronde.
Zo beschouwd is het helemaal niet zo vreemd dat hele groepen mensen vluchten in complottheorieën. Veel mensen vertrouwen er niet op dat de dingen die ze horen kloppen. Omdat ze er niet op durven te vertrouwen dat iemand ze de waarheid vertelt.
Iets wat we juist keihard nodig hebben, iets waar we nu keihard behoefte aan hebben, en het is er niet. Vertrouwen. Vertrouwen in de goede afloop. Vertrouwen in de mensen die ons zouden moeten leiden. Vertrouwen in de mensheid in het algemeen. Vertrouwen in onze eigen veerkracht.
Vertrouwen is uiteindelijk altijd de kurk waarop onze maatschappij drijft, of het nou vertrouwen is in jezelf of vertrouwen in je baas, vertrouwen in wet- en regelgeving of het simpele feit dat er brood te krijgen is in de supermarkt. Zonder vertrouwen zijn we stuurloos.
Ik noemde vertrouwen in jezelf overigens niet voor niets als eerste. Want vertrouwen begint bij jezelf. Als vertrouwen in jezelf ontbreekt, is het moeilijk vertrouwen te hebben in andere mensen en de loop van het leven. En juist dat wankelt nu vooral, dat vertrouwen dat mensen in zichzelf hebben.
Nu we geen afleiding hebben door naar café of restaurant, theater of festival, concert of feest te kunnen, of simpelweg funshoppen op zaterdagmiddag, zitten we met onszelf opgescheept.
Wanneer het stil is, valt leegte pas echt op.
Weet jij eigenlijk waar je voor staat? Past jouw leven wel bij jou, ook als het is ontdaan van alle franje?
Als je twijfelt over het antwoord op die vragen, of zelfs geneigd bent ‘nee’ te antwoorden, kan het helpen eens te praten met een onafhankelijke coach of counselor. Zodat je het vertrouwen in jezelf en je eigen basis weer terugvindt. En je weer met vertrouwen vooruit kunt kijken – ook als het niet helemaal duidelijk is wat de toekomst brengt.
Stuur me even een mailtje als je een uurtje wilt praten. Kost je niks; dat mailtje niet en dat uurtje praten ook niet. Want als ik iets belangrijk vind, dan is het bouwen aan vertrouwen. Dat is me meer waard dan al het geld in de wereld.
