You get what you give. Het is de titel van een liedje van New Radicals, een eenmansformatie uit het einde van de jaren 90. En het is ook een zin die de hele dag na de Amerikaanse verkiezingen door mijn hoofd ging. You get what you give. Je krijgt wat je geeft. Bij de Amerikaanse …
Ik schrijf weinig. Zo weinig dat ik geneigd ben om te zeggen: ik schrijf niet. En dat is niets voor mij, want als er één ding is dat ik heel mijn leven lang (of tenminste, vanaf het moment dat ik kon lezen en schrijven) altijd heb gedaan, dan is het schrijven. Van alles en nog …
Vorige week sprak ik met iemand over verlies en rouw. Op een gegeven moment zei ze tegen me: “Jij hebt de dood van jouw moeder goed verwerkt, toch?” En daar had ik geen simpel ‘ja’ of ‘nee’ op. Waarom niet? Om eerlijk te zijn: ik weet niet wat het betekent om de dood van iemand …
De dakloze man op Leicester Square vroeg me om een financiële bijdrage. Om precies te zijn vroeg hij me om een Engelse pond. De vriend waarmee ik over Leicester Square liep wilde niets liever dan vlot doorlopen – dakloze mannen hebben we ook thuis en ook daar willen we liever niet door ze lastig worden …
Aan het begin van een nieuw jaar hebben de meeste mensen goede voornemens. Stoppen met roken was er eentje die ik altijd veel hoorde in mijn omgeving. Of afvallen. Minder drinken. Afijn, je snapt het idee (en misschien heb je zelf ook wel van dat soort voornemens 😉). Wat mij betreft gaan goede voornemens niet …
Vorige week zat ik thuis op de bank, heerlijk een zaterdagavond alleen thuis – er is bijna niks wat ik liever doe dan een zaterdagavond alleen thuis op de bank zitten en (bijvoorbeeld) muziekdocumentaires kijken. En een beetje nadenken en filosoferen, natuurlijk, want dat is ook wat je op een gegeven moment doet wanneer je …
Beste voormalige vriendin, Bij het maken van een (al maanden zeer nodige) back-up van allerlei bestanden kwam ik een paar foto’s tegen van ons samen. Ik schrok er een beetje van ineens je gezicht te zien. En ik moest de neiging onderdrukken de foto’s niet alleen snel dicht te klikken, maar zelfs helemaal weg te …
Op 18 augustus schreef ik een blog over passie. Daarin schreef ik onder andere het volgende: “ik moet schrijven. Elke dag. Soms doe ik dat niet, bijvoorbeeld omdat de passie ontbreekt, maar om eerlijk te zijn zou ik het gewoon elke dag moeten doen. Elke. Dag. Want ik heb het nodig. En ja mensen, het …
Schrijven is mijn passie. Ik denk dat je dat zonder omhaal kunt zeggen. Er zijn best veel dingen die ik leuk vind en die ik met liefde doe, maar schrijven is mijn absolute favoriet. Ik ben gek op schrijven. In de tijd dat ik nog niet met een computer schreef maar altijd met de hand, …
Als je de sprekers op zijn uitvaart moest geloven, was Erwin een regelrechte heilige. De superlatieven schoten tekort in de toespraken van mensen, de uitzinnige complimenten waren niet van de lucht en iedereen had het er onafgebroken over hoe ontzettend belangrijk hij was geweest in ieders leven. Deze blog had ik onmiddellijk na de uitvaart …