Aan het begin van een nieuw jaar hebben de meeste mensen goede voornemens. Stoppen met roken was er eentje die ik altijd veel hoorde in mijn omgeving. Of afvallen. Minder drinken. Afijn, je snapt het idee (en misschien heb je zelf ook wel van dat soort voornemens 😉).
Wat mij betreft gaan goede voornemens niet in per 1 januari. Zo ben ik ergens in november begonnen met mijn goede voornemen om minder op mijn mobiele telefoon te gaan zitten rommelen (wat nog steeds niet zo goed lukt, vorige week zat ik toch weer gemiddeld op 3 uur schermtijd per dag) en geldt mijn voornemen minder alcohol te drinken al sinds de zomer (dat lukt overigens prima).
En er is een goed voornemen dat ik elke dag weer opnieuw in laat gaan. Soms lukt het voor geen meter, om welke reden dan ook, maar het gaat me meestal goed af, en ook steeds beter. Het voornemen om aardig te zijn.
Nee, niet people-pleasing-aardig. Gewoon, normaal, aardig. Een deur openhouden voor iemand die achter me loopt. De kassière van de HEMA een fijne dag wensen. Geduldig wachten tijdens een controle bij de zelfscankassa (en die dame of heer bedanken als ze klaar zijn met hun werk). Iemand voorlaten in het verkeer.
Maar ook aardig zijn tegen mezelf. Mezelf bijvoorbeeld niet in gedachten afzeiken als ik merkt dat ik toch weer onbenullig zit te scrollen op Instagram. Het mezelf niet kwalijk nemen als ik een maand lang niks schrijf voor op mijn blog (want daar ga ik niet meer van schrijven, getuige het aantal blogs dat ik in de afgelopen maanden heb geschreven…) of in mijn dagboek.
Ik weet dat er oorlog en ellende is in de wereld. We worden immers elke dag ongeveer elk half uur met onze neus op de feiten gedrukt. Maar dat hoeft niemand ervan te weerhouden gewoon iets kleins te doen als aardig zijn tegen zichzelf en een ander. Want ook kleine, willekeurige vriendelijkheden die je uitwisselt helpen; de positieve energie die aardig zijn losmaakt helpt alles en iedereen.
